Via Kaalheide naar... SC Cambuur Leeuwarden

Op achtjarige leeftijd kwam Mitchel Paulissen binnen bij de Voetbalacademie van Roda JC Kerkrade. Hij doorliep de gehele jeugdopleiding voor hij aansluiting vond bij het eerste elftal. In deze jaren heeft hij onder andere training gehad van Leon Schrijnen, Marco van Hoogdalem en Maurice Verbunt. Rick Plum is in de Voetbalacademie nooit trainer van Paulissen geweest. “Ondanks het feit dat hij nooit echt mijn trainer was heb ik van Rick toch heel veel geleerd. We hadden altijd nauw contact en dit was ook altijd heel prettig. Ook in het begin van mijn tijd bij het eerste elftal heb ik heel veel aan Rick gehad. Hij was toen assistent-trainer en heeft me echt geholpen mijn plek te vinden binnen de groep. Daarnaast is het ook gewoon een goede trainer met goede trainingen en een fijn mens. Dat maakt de huidige situatie alleen maar vervelender." De aanvallende middenvelder heeft hele hechte vriendschappen overgehouden aan zijn periode in de Voetbalacademie. “Sinds die tijd ben ik heel goed bevriend met Daryl Werker, Jorrit Smeets en Nick Wolters. Daryl zat altijd een jaar onder ons dus daar speelde ik om het jaar mee in een team. Na het vertrek van Daryl spelen we dus alle vier ergens anders." Buiten deze vrienden speelde Paulissen ook nog samen met onder andere Kaï Bösing (MVV Maastricht) en Mark Flekken.(SC Freiburg)



Debuut
Toen Paulissen binnenkwam bij de Voetbalacademie van Roda JC was dit vooral heel erg leuk. “Voor mij veranderde er weinig. Ik kom natuurlijk uit Kerkrade en vanuit RKTSV gingen we met zes spelers naar Roda JC. Daardoor bleef veel eigenlijk hetzelfde. Je speelde nu alleen voor Roda JC, wat natuurlijk heel leuk was." Het duurde tot de B1 (Nu O16) toen de middenvelder echt het besef kreeg dat hij het eerste elftal van Roda JC zou kunnen halen. “Zelf merkte ik natuurlijk ook dat sommige dingen mij makkelijker afgingen dan anderen. Daardoor vond ik het spelletje misschien nog wel leuker, omdat ik er goed in was. In mijn eerste jaren bij de club was het vooral heel leuk, maar vanaf de B of de A wordt het echt een doel om het eerste elftal te halen. Toen ik bij de A speelde en mocht meetrainen met het eerste elftal kwam misschien het echte besef dat ik het zou kunnen halen." Om het uiteindelijk echt te kunnen halen moet je ook een beetje geluk hebben zegt Paulissen. “Het moet ook zo zijn dat een trainer het bijvoorbeeld in je ziet zitten en je het goed doet wanneer je daadwerkelijk de kans krijgt." Uiteindelijk debuteert de Limburger op 2 mei 2012 op bezoek bij RKC Waalwijk. “Ja dat was heel mooi natuurlijk. Uiteindelijk nog mooier, omdat het tegen Ard van Peppen was. Iemand met wie ik vijf jaar samen heb gespeeld en een goede vriend van me is geworden." Roda JC verloor die wedstrijd met 5-2, waardoor Paulissen zijn blijdschap ietwat moest onderdrukken. “Op dat moment wil je niet uitbundig zijn, omdat je fors verloren hebt, maar ik was natuurlijk harstikke blij dat ik mijn officiële debuut gemaakt had." Het seizoen daarna werd Ruud Brood aangesteld als trainer. Dit betekende dat Paulissen weer moest aansluiten bij de O21. Ondanks het feit dat hij na de winterstop wel bij de selectie zat speelt hij maar dertien minuutjes in het eerste elftal. “Achteraf gezien natuurlijk niet heel vreemd. Een heel zwaar seizoen waarin natuurlijk geen ruimte was om jonge spelers een kans te geven. Ik vond het ook niet erg. Wat ik mee mocht doen was al bonus en ik vond het al heel mooi dat ik iedere dag mocht meetrainen." De club bleef ter nauwe nood in de eredivisie dankzij twee vrije trappen van Mark-Jan Fledderus.



Favoriete positie
In het begin van de carrière van Paulissen speelde hij eigenlijk zelden op zijn favoriete positie. “in het begin heb ik inderdaad veel in de spits of hangend vanaf links gespeeld. De toenmalige trainer, John Dahl Tomasson, vond dat ik er nog niet klaar voor was om “op tien" te spelen. Op dat moment was ik met name blij dat ik mocht spelen." Toen bekend werd dat Tomasson de vervanger werd van Ruud Brood klonk dat de geboren Kerkradenaar helemaal niet verkeerd in de oren. “We wisten natuurlijk wie hij was als speler en waar hij allemaal gespeeld heeft. Als trainer was hij denk ik nog te onervaren om ons te behoeden voor degradatie. Daarnaast waren wij ook geen makkelijke groep." Uitgerekend in het eerste seizoen waarin Paulissen veel minuten mocht maken degradeerde de club voor het eerst in de geschiedenis. “Ja verschrikkelijk natuurlijk. Ik denk ook dat we voldoende kwaliteit in de groep hadden om ons te handhaven, maar het boterde gewoon niet." Daarnaast zat het de club dat seizoen ook niet mee. “Denk alleen al aan het gelijkspel van N.E.C. Nijmegen op de laatste speeldag in de ArenA. Maar uiteindelijk moet je het natuurlijk zelf afdwingen en niet naar andere kijken."

Eerste divisie
Ook het eerste seizoen in de eerste divisie kwam er weer een nieuwe trainer. Dit keer René Trost. De vierde trainer voor Paulissen in vier seizoenen. “Ook dit seizoen voelde ik niet meteen het vertrouwen van de trainer dat ik zou gaan spelen." Dat er niet altijd vertrouwen was vanuit de trainer betekende niet dat de Limburger zich niet gewaardeerd voelde. “Door de supporters heb ik me altijd heel erg gewaardeerd gevoeld, maar de komst van steeds een nieuwe trainer, die spelers meeneemt, maakte het lastig."
Toch werd dit seizoen uiteindelijk het jaar waarin Paulissen liet zien wat hij in huis had.
“De eerste seizoenshelft was voor mij niet wat ik ervan gehoopt had. Ook als team stonden we wel goed op de ranglijst, maar het spel was niet geweldig." Na een 6-0 nederlaag op bezoek bij Sparta Rotterdam vertrok René Trost en kwam Rick Plum voor de groep te staan. “Rick gaf mij echt vertrouwen. Hij zei dat ik op tien ging spelen en ook als ik vijf keer onvoldoende zou spelen, ik de zesde keer weer zou mogen starten. Dit gaf me een bepaalde rust waardoor ik ook beter ging spelen. Niets ten nadele van René overigens. Achteraf bleek wel dat we dit als team nodig hadden om wakker geschud te worden. We waren te zeer los zand en we moesten echt een team worden." De periode die volgde was misschien wel zijn beste periode bij Roda JC. De eerste wedstrijd beloonde Paulissen het vertrouwen van Plum meteen met een hattrick tegen Helmond Sport. De Brabanders werden vijf dagen na de 6-0 nederlaag tegen Sparta met 7-0 verslagen. “Voetbal is een raar spelletje".



Play-offs
De play-offs waren uiteindelijk het mooiste uit de carrière van Paulissen. “We kwamen echt in een flow als team. We gingen, op aanbeveling van huidig Roda JC-trainer Jurgen Streppel, voor iedere wedstrijd slapen in een hotel en daardoor werden we een hecht team. NAC Breda-uit was de mooiste wedstrijd uit mijn carrière. Deze wedstrijd had alles: Sfeer, rode kaarten en verlenging." Het is de middenvelder zelf die uiteindelijke de score opent kort voor rust. Daarna wordt het op een discutabele manier 1-1. “Die zat er niet in! Honderd procent zeker", zegt Paulissen lachend. Na deze uitstekende wedstrijd van Paulissen suggereert Willem van Hanegem zelfs dat hij zo meekan in de top vijf van de eredivisie. “Ik ben zelf een hele nuchtere jongen, maar wanneer zo iemand zoiets over je schrijft is dat natuurlijk wel heel leuk om te lezen. Ik schrok er ook een beetje van. Of ik toen echt zo goed was mogen andere mensen bepalen, maar het was natuurlijk wel een heel mooi compliment." Na de promotie stond Paulissen ook voor de keuze om bij te tekenen of te vertrekken Er was voldoende interesse, maar de aanvallende middenvelder zou bij een nieuwe club binnenkomen als twaalfde man. “Ik zou niet gehaald worden als iemand die direct in aanmerking kwam voor een basisplaats. Het gevoel bij Roda JC was toen ook goed, dus ik had niet de wens om te vertrekken."



Verhuur
In het eerste seizoen terug in de eredivisie werd Darije Kalezic aangesteld als trainer. Niet een keuze waar Paulissen achteraf heel blij mee was. “Hij was wel een goede trainer, maar het spel wat hij wilde spelen paste niet bij mij. Hij wilde met name veel verdedigen en dan gevaarlijk zijn in de omschakeling. Ik ben het beste in een team dat aanvallend voetbal speelt." Opnieuw voelde Paulissen het vertrouwen van de trainer niet. De wedstrijden die hij mocht spelen stond hij vaak ook links- of rechtsbuiten. “Ik liep opnieuw niet over van vertrouwen. Mede daardoor heb ik die eerste seizoenshelft ook weinig laten zien." In de winterstop werden er veel nieuwe spelers gehaald waaronder Rydell Poepon, Mike van Duinen en Kristoffer Peterson. Hierdoor kwam Paulissen nog meer op het tweede plan terecht. “Ik wilde ergens anders gaan spelen en gelukkig kon ik toen naar VVV-Venlo. Hier heb ik het prima naar mijn zin gehad. Het was alleen jammer dat we niet wisten te promoveren." In Venlo deed de middenvelder het prima. In vijftien wedstrijden was hij goed voor drie doelpunten en zes assists.

MVV Maastricht
Bij terugkomst in Kerkrade wacht er opnieuw een nieuwe trainer op hem. Yannis Anastasiou neemt dat seizoen plaats op de bank. Dat seizoen blijft de club in de eredivisie door in de play-offs af te rekenen met MVV Maastricht. Wedstrijden die Paulissen zelf bijna niet had mogen spelen. In de laatste wedstrijd van het seizoen krijgt hij namelijk een rode kaart voor een keiharde tackle. “Ja… op dat moment had ik absoluut kortsluiting. Ik speelde niet veel meer en kort voor de wedstrijd tegen Vitesse kreeg ik ineens te horen dat ik in de basis zou starten. We werden die wedstrijd weggetikt door de tegenstander en stonden 3-0 achter. ik raakte alsmaar gefrustreerder wat uiteindelijk leidt tot dat moment. Ik stond na de overtreding ook meteen op om naar binnen te rennen. Ik wist al dat ik fout zat. Het was met het oog op de play-offs natuurlijk ook heel erg dom." De creatieveling wordt uiteindelijk voor drie wedstrijden geschorst waardoor hij uitgerekend in de thuiswedstrijd tegen MVV weer mocht spelen. Door een schorsing van Dani Schahin stelt interim-trainer Huub Stevens (samen met Rick Plum) Paulissen op, op de plaats van Schahin. “Ik was heel blij dat ik die laatste wedstrijd nog mocht spelen en tegen MVV is dat natuurlijk altijd speciaal." Paulissen is belangrijk doordat Nick Kuipers na een overtreding op hem, met rood van het veld wordt gestuurd. “In eerste instantie was er niet zoveel aan de hand en ging ik gewoon liggen. Daarna gaat hij op mijn been staan terwijl hij makkelijk over mij heen kon stappen. Misschien overdrijf ik daarna wel een beetje, maar het was wel degelijk een overtreding en dan is het aan de scheidsrechter om te bepalen of dat rood is. Een rode kaart die ons overigens goed uitkwam en misschien wel nodig hadden om die wedstrijd over de streep te trekken." De wedstrijd zelf vond Paulissen overigens verschrikkelijk. “Normaliter is een derby altijd leuk, maar deze wedstrijd niet. Er stond zoveel druk op. We mochten absoluut niet verliezen. Achteraf was ik ook meer opgelucht dan echt blij."



Blessure
Het seizoen wat daarop volgt is een zwarte bladzijde uit de carrière van Paulissen. Na een seizoenstart waarin hij bijna alles speelde scheurt de middenvelder op bezoek bij Sparta zijn kruisband. “Dat was inderdaad een zwaar jaar. Het was extra zuur, omdat Robert Molenaar het toen wel in me zag zitten. Het moment dat mij verteld werd dat het om een kruisbandblessure ging stond mijn wereld wel even stil. Je beseft dan dat je ongeveer tien maanden uit de roulatie bent." De blessure heeft Paulissen, onverwacht, ook mooie dingen gebracht. “Ik revalideerde in Zeist. Van maandag t/m vrijdag trainde ik volop. Dit deed ik samen met nog vier spelers. Waaronder Allessandro Damen van SBV Excelsior en Jordens Peters van Willem II." Het samen revalideren was heel belangrijk. “Je hielp elkaar door de zware periodes heen. Dat was heel fijn. De hele situatie heeft me ook sterker gemaakt. Zowel mentaal als fysiek." Paulissen schakelde ook af van het voetballen. “In die tijd keek ik ook niet veel voetbal. Ik maakte nu meer tijd voor vrienden en familie." Bij terugkomst proefde Paulissen een andere sfeer. De spanning die normaal aanwezig was bij play-off wedstrijden was er nu niet. “Misschien hadden we toen wel teveel huurspelers in de selectie. Die staan er op zulke momenten toch anders in." Na de degradatie tekent Paulissen wel een nieuw contract en blijft hij nog één seizoen bij Roda JC. Dit seizoen was wennen voor hem. Pas terug van een blessure kwam hij terecht in een selectie die anders was dan hij gewend was. “Heel veel jeugdspelers die pas kwamen kijken. Hierdoor wist ik ook dat ik een van de kartrekkers moest worden. Uiteindelijk viel dat seizoen tegen, ondanks het feit dat we best goed begonnen." De kijk van Molenaar naar Paulissen was ook veranderd. “De trainer had zelf ook een kruisbandblessure gehad. Hij heeft daar toen veel moeite mee gehad en ik denk dat hij daardoor niet helemaal op mij vertrouwde. Ik voelde me zelf gewoon fit en had ook geen angst." Na de uitwedstrijd bij MVV botsten Paulissen en Molenaar. “Ik vond zelf dat ik de enige was die op het scherpst van de snede speelde. Uiteindelijk vielen er aan beide kanten een rode kaart en toen werd ik gewisseld en werd ik kwaad. Ik wil mijn reactie niet goed praten, maar daar is het toen fout gegaan. Hierna speelde ik niet veel meer."



SC Cambuur Leeuwarden
Aan het eind van het seizoen vertrekt Paulissen voor de tweede keer bij Roda JC. Dit keer definitief. De Kerkradenaar vertrekt naar Friesland en gaat spelen bij SC Cambuur Leeuwarden. “Ik had een aflopend contract en wilde toch wat anders. Ik maakte me, mede door mijn blessureverleden, wel zorgen waar ik terecht zou komen. Heel mooi dat SC Cambuur zich dan meldt." Ondanks het feit dat de Limburger nog geen Fries spreekt heeft hij het prima naar zijn zin. “Verstaan doe ik het wel al, maar spreken is heel lastig", vertelt hij lachend. Na een uitstekend seizoen gooit de Coronapandemie roet in het eten voor SC Cambuur. “Heel zuur natuurlijk om na zo‘n seizoen niet beloond te worden met promotie." Voor Paulissen was het persoonlijk een fijn eerste jaar, ondanks het feit dat hij niet altijd speelde. “In het begin koos de trainer voor andere namen. De start was natuurlijk uitstekend dus ik kon heel goed begrijpen dat de trainer niets zou wijzigen. Daar was simpelweg ook geen reden toe." Daarnaast voelde hij zich ook erg gewaardeerd en kreeg hij vertrouwen. “Mede daarom heb ik het goed naar mijn zin hier." Paulissen wist dat er dit seizoen niet veel zou veranderen. “Er is niemand weggegaan en er is zelfs nog een speler bijgekomen. Door blessures en schorsingen kwam ik toen toch in de basis terecht. In tegenstelling tot vorig seizoen speelde ik ook als aanvallende middenvelder en niet vanaf links. Ik heb mijn kans ook wel gepakt en veel wedstrijden achter elkaar mogen spelen. Daardoor is dit seizoen nog mooier. Ik heb mezelf meer kunnen laten zien namelijk." Dit seizoen wist de ploeg van Paulissen in Leeuwarden al met 3-0 te winnen van Roda JC. Een wedstrijd waarin hij ook rood kreeg. “Ja… ik kan me goed voorstellen dat de mensen thuis gedacht hebben dat ik extra op scherp stond. Dit was echter juist helemaal niet het geval. Ik kreeg twee keer geel en ik was het er ook nog niet mee eens. In tegenstelling tot die rode kaart tegen Vitesse. Gelukkig was het niet van invloed op de uitslag." Voor zondag voorspelt Paulissen toch een 3-1 overwinning voor zijn huidige werkgever. “We willen echt kampioen worden en niet alleen promoveren, dus we moeten ook gewoon winnen. Ik gun Roda JC alles, maar zondag even niet." Zondag komt voor Paulissen zelf overigens nog te vroeg. “Helaas heb ik vorige week een terugslag gehad, waardoor ik de wedstrijd tegen Roda JC niet ga halen. Daar baal ik enorm van, maar helaas kan ik er niets aan veranderen."

Terugkeer
Een terugkeer zit er op korte termijn niet in. In december tekende de middenvelder bij in Leeuwarden. Hij ligt nu vast tot medio 2023. “Roda JC blijft natuurlijk toch je club dus ik kan nooit met zekerheid zeggen of ik ooit terugkeer. Ik heb namelijk toch het gevoel dat er bij Roda JC wat meer had ingezeten en ik heb het niet afgesloten zoals ik graag gewild had."
Tegen de huidige spelers van de Voetbalacademie wil Paulissen vooral zeggen dat je plezier moet hebben. “Ik ben nooit met tegenzin naar een training gegaan en dat is het belangrijkste. Je tijd in de jeugd is misschien wel het leukste van allemaal."